Olieverf & acryl op linnen, 100-120 cm
In 2017 begon met het schilderen van distels.. verdorde distels.
Ik liep op een gure herfstige middag langs de maas en zag een veld van zwarte verdroogde distels.. kleine zwarte bolletjes en ruwe prikkende takken. Ik moest hier iets mee. Met veel moeite en schrammen op m’n handen heb ik een grote bos afgebroken ‘geplukt’. Deze bos heb ik op heel veel verschillende manieren vastgelegd. Het eerste doek werd een studie.. een onderzoek naar de vorm van de bladeren.. de loop van de takken… Hierna begon de distel een groeivorm te worden op het doek.. hij werd losser en wilder.. Later kwamen er ook takken met de paarse bloem eraan.. de tak nog in bloei.. met witte pluisjes die door de wind meegevoerd gaan worden voor nog meer distels, stekelig, ondoordringbaar, mooi, spannend, robuust en karakteristiek.